Uzaydan gelen yeşil gözlü çocuk
Yeşil çocuk bir gün sevgilisiyle bir bara gider. O gün sevgilisi onu davet etmiştir. Daha önce hiç gitmediği bir yere götürür onu. Yeşil çocuk sevgilisiyle çok güzel bir yere gelmiştir ve çok mutludur. Beraber dans ederler, eğlenirler.
Aslında daha önce de benzer anları yaşamışlardır. Ancak o gün diğerlerinden biraz daha farklıdır. Yine mutluluğun doruklarında eğlenirler. Sevgilisi Yeşil çocuğu öper. Daha önce de öpüşmüşlerdir ama bu kez farklıdır. Yeşil çocuk kendinden geçer. Sanki uzaya çıkmış ve yerçekimi yokmuş gibi olur. Ağırlığını hissetmez. Ruhu göklere çıkmış, inmeme konusunda ısrarcıdır. Öyle ki, sanki bir tüyün rüzgarda hiç düşmeyecek gibi savrulması gibi. Şöyle bir duraksar ve sevgilisine bakar. İşte o zaman anlamıştır; güzelliğin aşkla beraber bir insanda nasıl bir araya geldiğini...
Yeşil çocuk uzaya hiç çıkmadı. Onu sen çıkarttın ve geri getirdin. Ve "Uzaydan gelen Yeşil gözlü çocuk" oldu.
YEŞİL